Медиумскиот дефокус

 Во Македонија медиумите одсекогаш служeле за перење на мозоци, додуша тоа е и светски феномен, но во Македонија и немаме ниту еден реален медиум кој ќе работи за вистината и исклучиво за вистината.

Додека не замараат со некое педерче кое ќе оди на Евровизија за тоа каков бил, што е, додека не масираат секој ден со тоа дали има или ќе нема вакцини додека болниците се полнат, во Македонија под тепих се протнуваат многу поважни работи.

Пописот кој во моментов се случува  е најголемата подвала за нашата нација и нејзина смрт, со бојкотот само го легализираме процесот и сме единствена нација која бојкотира попис во своја држава, им даваме лесен пат на племето да ги добие тие % кои им се потребни пред меѓународниот фактор да барат федерaлизација на државата.

Од друга страна го разбирам стравот од болеста, но нацијата треба да е пред се и над се, во овие услови ниту еден нормален , ама ниту еден не би спроведел попис, какви се тие логики, од една страна имаме полициски час дека вирусот хара, а ќе правиме попис во кој група на луѓе ќе влегува од дом во дом, а ќе треба да попишува и болни кои  може да им го пренесат вирусот на нив, а тие да го пренесат на останати кои ќе ги попишува по домовите и да го крахират и уништат и веќе така очајниот здраствен систем на Македонија.

Денес го добивме новиот шамар, додека медиумите молчат, денес беше намлена казната за убијците на Саздо и доколку неговиот адвокат воедно лидер на една мала национална политичка партија не напишеше статус на темата, па таа да биде споделена на страна која се занимава со ултрас субкултурата, никој од нас немаше да дознае преку медиумите дека е направена ваква неправда, иако казната е повторно голема, сепак чинот на кој е направено намалувањето и медиумскиот молк, покажува дека во Македонија нема право новинарство а она поболното патриотски медиуми кои ќе се борат за вистината.

И додека главна тема ние некој педер кој ќе пеел на фестивал синоним за педери и разврат, под нос ни работат силно за забрзување на процесот за уништување на државата и нејзино згаснување, се што сме изгубиле додека имаме држава може да го вратиме по тежок пат и долги години борба, но ја изгубивме ли државата, изгубивме се, тоа да ни биде јасно.