Една од најчестите заблуди со кои се соочуваме во последно време е дека името на државата е идентитетот, напротив, името на државата не е идентитет, туку името на татковината и родината кој го носиме длабоко во нашите срца, кои го пренесуваме од генерација на генерација, од колено на колено.
Државата е правна форма која не е од траен карактер, сите држави имаат свој почеток и свој крај, дел од нив престануваат да постојат трајно, дел се припојуваат во федерации па излегуваат од нив, дел се освојувани па се ослободиле и се така до недоглед, што покажува дека идентитет не може да се поврзува со држава.
Идентитетот е чуство, чуство кое тлее во секој од нас, кое се стекнува од самото раѓање, кое јачи со годините кои доаѓаат, идентитетот е песната која ја пееш, химната на која трепериш, знамето кое го бакнуваш и чуваш како зеницата на своето око, а тоа не може да го поврзиш со држава која има почеток и крај, бидејќи идентитетот е нешто вечно.
Вистинската суштина е што Македонецот од крајот на Балканските војни па до денес има голема криза на својот идентитет, што резултираше со губиток на името на државата, кој не е единствен проблем во морето од проблеми во кој тој живее.
Името на државата за светот ни беше ФИРОМ, па повеќето не нарекуваа Македонија, а и сега кога сме Северна Македонија, ако пееме наши песни, ја промовираме нашата култура а не српскиот џанкерски турбофолк, тогаш повторно за сите ќе сме Македонија и ништо друго.
Можеби името Северна Македонија треба да биде идеалот и сведоштвото за најголемата неправда нанесена кон нас, Букурешкиот договор, да биде црнилото кое ќе го носиме на душа и сочуство со нашите браќа се дур не ја создадеме Обединета Македонија, па тогаш да сме навистина МАКЕДОНИЈА, онаа Македонија на Македонците за која се бореле нашите предци.
Нека името Северна означува дека има и други делови од Македонија кои ќе треба да се припојат кон неа, за да ја имаме Македонија Швајцарија на Балканот, или Независна Држава Македонија, сеедно, но тоа име доколу знаеме да се поставиме ќе биде нашето најсилно оружје пред светот, а не пораз и понижување кое е во моментот, поради постојаната потреба на нашиот народ да биде ПАТЕТИЧЕН до крајни граници , а и КУКАВИЦА за жал.
Може да се пишува многу и многу на таа тема, но фактот е еден, името Република Северна Македонија е пораз во една битка, но не и пораз во војната за нашиот идентитет.
Државите се создаваат и се губат, се обновуваат и стекнуваат, но идентитетот е траен и вечен, а редно е да почнеме да си го спознаваме и практикуваме, затоа што синоним за прави морални и човечки вредности, нешто кое го немаме веќе повеќе од еден век, поради неговото изменување од страна на коминтерната и АСНОМ.
Етикета фашист, е политички израз кој се користи од луѓе без никакво познавање на политички идеологии, со кој тие сакаат да го деградираат противникот спроти себе, без притоа ни да знаат што всушност зборот фашист значи.
Во Македонија од 2006 до денес владеат некакви "фашистички режими" се прават "антифашистички револуции" што е толку смешно , но многу повеќе трагично, објаснувајќи зошто сме последни во сите рангирање за било што на овој свет.
Прво го имавме фашистот Пајо Паторот против кого се бореше Шарената "револуција" со слоганот СМРТ ЗА ФАШИЗМОТ, СЛОБОДА ЗА НАРОДОТ (СФСН).
Денес нивните противници водат иста битка, против некаков "фашистички режим", фашистот Зајко, со истиот слоган.
Е сега лесно кој има два грама памет (не мора ништо повеќе) да сфати дека не може едниве и другиве да бидат фашисти, али ајде, поминува тоа, се пали раја.
Самото етикетирање со зборот фашист на противникот во главите на тој што ја лепи етикетата значи дека неговата борба е возвишена, се бори против најголемото зло на светот, а всушност покажува и докажува дека е глуп и коефициентот на интелигенција му достигнува зимски температури.
Најголемата лага е нашите дедовци се бореа против лозингот смрт за фашизмот , слобода за народот, што нема допирни точки со историската вистина.
Во историјата Македонците користат само два лозинга, МАКЕДОНИЈА НА МАКЕДОНЦИТЕ, а вториот е НА СОЛУН, НЕ НА СРЕМ.
Лозингот СФСН го користат Југословените , а никогаш Македонците.
Во списанието Илустрација Илинден, Анастас Лозанчев еден од тројцата членови на главниот штаб на Илинденско-Преобарженското востание ќе напише : Да живеат божјите пратеници Хитлер и Мусолини и нивните славни народи !
Само оваа реченица е доволно да се срушат сите митови за Македонците како антифашисти, но тоа во друг многу обемен, сеопфатен текст кој ќе биде на оваа тема.
На крај Лозанчев лидерот на Илиденско-Преображенското востание, Христо Татарчев првиот председател на организацијата, никогаш не го прифатиле АСНОМ и неговиот југословенски карактер, што покажува уште еднаш дека нашите дедовци никогаш не го прифатиле лозингот СФСН.
Затоа во вашите битки не го користете зборот фашист и фашистички режим кога не знаете што тоа значи, а топло ви препорачувам да почнете и да читате книги од политичка тема, за да не сте трагични со вашите коментари.
Кираџии во своја држава, многу честа користена фраза од Македонците со кои ја опишуваат состојбата во која констатно се од 2002 наваму, фраза која денес веќе не важи.
Е сега некој од прва ќе помисли, е што си ја вративме државата или владееме со неа, кога таа го смени името, а ја владеат истите паразити и тумор (ДУИ) од порано.
Одговорот е доста едноставен, ние веќе ја изгубивме државата па со самото тоа ние немаме држава во која би биле кираџии.
Името е најмал проблем во тоа, можеме да се викаме и Централна Балканска Република, а таа да биде наша држава и Македонска, за разлика од држава која би била прифатена со Република Македонија ерга омнес, па би биле кираџии и измеќари во неа.
Најмакедонската држава во последне два века не го носела името Македонија, туку Крушевска Република.
Да таа држава не го носи името Македонија, па сите ја славиме, ја величме и ден денешен на Мечкин Камен.
Ова е најпрост пример дека името не значи дека и државата е македонска, посебно што Северна Македонија колку и да е е поразително, од друга страна потврдува дека Македонија е поделена , не е целокупна и со самото тоа се потенцира историската неправда кон нас од Букурешкот договор.
Затоа е многу важно да почнеме да се бориме и да создадеме нова наша држава, тоа е историска шанса која не сме свесни колку многу вреди, колку многу значи, држава која е ослободена од предаства, од хипотеките на минатото, држава во која зборот на Македонецот ќе е последен и вреден, а таа ќе се создаде не на интернет и социалните мрежи, туку со активно пишување, делување на улица, со ширење на пропагандни материјали, весници, списанија, книги, кои ќе ги едуцираат и мотивираат Македонците да се изборат за неа.
Оваа е историска шанса за нас како генерација, да создадеме нова држава која ќе биде наша и на сите оние кои ќе ја прифатат културата , јазикот, вредностите кои таа ќе ги носи, а не обратно.
