Северна Македонија

Со позитивното гласање денес во грчкиот парламент, денес ние добивме нова држава Република Северна Македонија.

Ова нова државата е суштински многу значајно, бидејќи државата на која се повикувавме во контиунитет од 2ри Август 1944 па до денес, повеќе не постои.

Искрено според мене таа држава е голем дел од проблемот а не решение, но сепак замислувањето на нова држава Македонија не ми беше во таков стил каква што ќе е од денес, поточно од 15 Февруари.


Самата промена на името на државата не значи нова држава, но со новиот устав одредбите во него, начинот на кои тие ќе се спроведуваат, добивме граѓанска држава во стилот на аперхејд, во која една народност со 20 % (можеби и помалку, можеби и повеќе) ќе ги владее сите останати.

Но сепак нема ништо лошо во тоа, ако тоа потикне будење на заспаните патроти и националисти, кои нема да бидат квази, туку суштински, кои нема да живеат во интернет светот, туку во реалноста и ќе се активни на улица.

Новата држава е против нас, а ние ќе мора да се избориме против неа, доколку сакаме да си бидеме свои на своето, а не туѓи во нашата татковина.

Лихварство

Кога го пишував текстот за сиромаштијата и начините на кои таа може да се препознае, некако (не)намерно го испуштив и третиот знак, оној кој по многу што е и најопасен, а тоа е лихварството.

Во места каде што царува сиромаштијата , царува и лихвата, а таму каде шта царува  лихвата, државата пропаѓа, а во најдобар случај едвај  преживува.

Последниов период во Македонија има наезда од нови заложни куќи и брзи кредити, кои ви даваат лесно пари, бар на прв поглед, со скриени илјадници камати,  услови кои ве поставуваат во должничко робство.

Легализацијата на лихварството во Македонија е еден од најсрамните чинови кој е донесен едногласно од сите партии, без никаква дискусија и дебата внатре во државата, за можеби најкруциално прашање, кое е поставено некаде на маргините.

Инвазијата на ТВ реклами со познати македонски ѕвезди од актери, водителки и спортисти кои ги промовираат овие кредити, лица на кој обичен и неупатен човек во економијата би им верувал наивно, ќе може да го чинат глава и уништување на неговата фамилија.

Ваквите финасиски институции и заложни куќи редовно се наоѓаат на реклманите паноа на спортските обложувалници и казина, што не е никаква случајност, целта е едноставна, земи пари и се коцкај, додека стануваш роб на лихварот.

И лихварите и сосптвениците на коцкарници и разни игри на среќа во огромна добивка, на грбот на алчниот и простодушен човек.

Борбата против лихварстовото, е еден од основните темели на фашизмот како идеологија, во која борба фашистите без никаква милост кон лихварите, ги уништуваат како државни непријатели од највисок чин.


Ваквите поjaви на поробување на обичниот човек од страна на лихварите мора да биде сопрен, лихварот е најголемиот непријател на фашистот, против кој тој мора да се бора жестоко без никаква милост, затоа што тој тоа не го заслужува.

Секоја заложна куќа, секоја финансиска институција која дава брзи кредити , мора да биде затворена, а долговите кои ги имаат граѓаните во нив, да бидат превземени од страна на државата која ќе ги наплати со разумни каматни стапки, без притоа да ги уништи на алчните, наивните или простодушни граѓани.

Црнилата во мојата душа

Во овие денови тешко е да се напише некоја дума која ќе има значење, идеи за текстови тони, но ниту еден соодветен за моментот, ниту еден погоден за предаството кое ни се случи пред 4 дена.

Колку и самиот психички да се припремав и да знаев дека тој момент ќе дојде, сепак внатрешно сеуште тлееше надежта дека тоа нема да се случи, дека во последен момент името ќе биде  спасено, но попусто.

Самиот ден кога се објави дека БЕСА ги прифати условите на работа ме пресече имплусивно, ниту работев, ниту имав воља да правам било што.

Доаѓањето дома мачно, седнувањето пред компјутер дур телевизорот ги одбројува последните часови од предаството болни, болат во недоглед.

Објавувањето на одлуката и дур предавниците се радуваат, тебе ти се срушил цел свет, едноставно  понижен и засрамен до безконечност, без никаква воља да продлжиш со секојдневните активности.

Започнуваш кавга со твоите дома, обвинувајќи се околу тебе поради нивниот кукавичлук и сведувањето на борбата за некакви два табора како лажна, дека постои и трет табор и борба, а тоа е за Македонија.


Едноставно за да не се убиеш дома со своите излегуваш со другари, а со нив не изустуваш ни збор, си упатувате празни погледи знаејќи дека во моментот сите го преживуваат тоа што го преживуваш ти, празнина, бес, гнев и желба во моментот да убиеш човек без око да ти трепне.

Доаѓа единствениот кој не е заинтересиран ни за политика ни за име, сака да внесе ведрина, но еднотавно не може, и него го прифаќа истото чувство кое го чуствуваат и останатите на маса.

Еден час на маса, без да се испушти збори, празно гледање во маса, со коментарот, фаќај магла дур е време и да не снема од оваа пустелија и од овој предавнички/куквавички народ.

Доаѓење дома, безсоница која те тера на размислување , што , како понатаму, дали ова може да се спречи , да се поврати се од ново, што може да се спаси, дали да ја напуштам татковината засекогаш, загатки тони , одговор ниту еден.

Ама затоа се раѓаат идеи за тон текстови, кои ќе следуваат во иднина, но дали тоа ќе покрене нешто или ќе остане се по старо, кој знае.

Ехххххххх  , а со малце храбост, прави лидери и запознавање на самиот себе, ќе беше се поинаку.

Што потоа ?

Полека но сигурно се одбројуваат и последните часови до  најголемото предаство во историјата на Македонија, промената на нејзиниот устав и прифаќањето на грчките барања и албанските сеператистички тенденции во уставот.

Ова не ќе беше возможно без поддршка од петоколонашите и лажните отпораши и противници, за кои е пишувано на блогот, но тоа е веќе минато.

Македонија утре ќе биде фрлена на колена, ќе падне толку силно што многумина ќе сметаат дека тоа е нејзинниот крај, но се лажат, тоа е нејзината шанса за нов почеток.
Силата на една држава и народ не се гледа во тоа колку долго стојат на нозе, туку дали ќе успеат да застанат на нив откако ќе паднат.

Ваквиот тест е и пред нас, многу пати сме паѓале и сме се подигале, дали ќе е повторно така зависи само од нас.

Името Македонија ќе биде изгубено кога и последниот Македонец ќе се откаже од него, поточно кога последниот Македонец  ќе престане да се бори за неа.



Големите порази всушност самите по себе носат шанса за ново раѓање и издигање, сите маски паднаа на сорабнотници, по што само вистинските борци ќе продолжат да се борат.


Иако малкумина се правите патриоти и родољубци, сепак тие ќе почнат од нула, без никакви товари , лажни генерали и лидери, сами со себе, при што најсилните , најактивните и безтрашливите ќе го водат новниот ОТПОР.

Борбата ќе биде илјада пати потешка од сега, ќе бара многу жртви, до целосно откажување од сите благодети, со цел враќање на Македонија повторно на нозе, прво како татковина, потоа како држава и за крај круна да биде враќањето на светото име.

Колку ќе успееме и дали тоа ќе се случи зависи од многу фактори, но подобро да се обидиме и да изгубиме, отколку цело време да се прашуваме што ќе беше ако се боревме.


 ЗА МАКЕДОНИЈА - СЛОБОДА ИЛИ СМРТ !!!!