Но кај нас сите "револуции" си имаа свои жртвени јагниња, личности кои поради своите искрени намери, чесни побуди во борбата, беа жртвувани од страна на политичките "лидери" на политичките партии, со цел со нив да прават пазар покривајќи си ги своите гомна.
Така беше и за 5ти Мај и борбата за промени која беше задушена од Шарената "револуција" превземајќи им ја борбата на искрените луѓе желни за промени (без разлика дали се согласувам со нив или не) и ја наметнаа својата воља, а сите тие што се спротиставуваа беа затворени, казнувани, се влечат по судења, се уценувани да не го кренат својот глас против шарената тиранија која е на власт.
Другиот случај е 27ми Април и "насилниот" односно наместениот влез во Собрание, кој им одговараше на тогаш сеуште владеачките а сега опозиционери, да се искупат за своите гревови, ги жртвуваа на луѓето кои искрено веруваа дека се борат и ја бранат Македонија, не свесни дека нивните лидери се всушност со исти цели и намери како и нивниот непријател, односно дека ќе завршат како топовско месо за да ја нахрани гладта и суетата на одредени желни за крв и месо.
Сега е репризата со случувањата од 17 Јуни, со солзавците, топовските удари, целта да се намести една навивачка група како жртвено јагне од страна на медиумите.
Оваа револуција и борба имат и друг проблем, петата колона која вее руски знамиња и која сака да и ги промени целите и текот на борба, нешто што треба биде брзо насетено и сечено од корен.
Како и да е, се дур нашиот народ не застане обиединето, се дур револуциите повеќе нема да дозвелиме да ни бидат насочувани и реализирани од штабови на партии, туку да бидат чисти, наши граѓански, тогаш ќе го сопреме ова жртвување на млади луѓе кои влегувајќи со чесни намери, завршуваат по судови, притвори, затвори, затоа што ја сакат Македонија и стануваат дел од пазарањето за заборавање на криминалот на големите играчи.
No comments:
Post a Comment